zaterdag 17 augustus 2019

Guebwiller en Isselheim.




Het is jammer dat het nu begint te regenen. Moeten we toch nog de luifel nat inrollen. We hebben nog wel buiten kunnen eten net, maar de drups nemen nu serieuze vormen aan. Freddy is even een geluid achterna maar ik hoor net dat het loos alarm is. Een gewone kraai! Wel met een Frans accent dan waarschijnlijk.




Vanmorgen begonnen als een Zutphense zaterdag. Na de douche, de pap en daarna koffie met de kranten. Dat duurt een poos voordat we daarmee stoppen of er moet iets dringends gebeuren. Het duurde nu de hele ochtend. Om 13.00 uur besloten we om te gaan fietsen naar twee naburige dorpen; Guebwiller en Isselheim. De afstand is maar kort maar de grijze luchten vierden de boventoon dus niet te ver. Eerst Guebwiller. 




Een aardig dorp met veel oude gevels, twee kerken en gerenoveerde fabrieken; gerenoveerd als woningen. Wij zouden een andere architect genomen hebben maar dat is persoonlijk natuurlijk. Het is een oud dorp met net niet de goede moderne gebouwen naast de oude gebouwen.  Ook weer persoonlijk natuurlijk. Dat had men toch anders moeten doen, vinden wij. De dame bij de Toeristische Informatie wilde nog een heel verhaal afsteken om het dorp te promoten maar slaagde daar niet zo goed in. We zijn er door gefietst, nog even koffie gedronken, wat informatie bekeken maar dat was het dan ook. Bijna niemand op straat, behalve een paar idiote Hells Angels rijders, die je hels aankijken omdat je met de fiets waarschijnlijk net even op een verkeerde plek staat, zodat zij misschien even in moeten houden. Slingerend over de weg, flink op het gas trappen af en toe. Dat is ook een manier van motorrijden.                                                     




We hebben nog een wandelingetje door het stadspark gemaakt, wel mooi aangelegd trouwens. Volgens ons is de levensstandaard niet zo hoog hier. Niemand mag je beoordelen op het uiterlijk maar het beeld wat we zagen, deed wat armoedig aan. Het beeld past ook wel bij de huizen die er staan. Als je op de fiets er doorheen gaat, zie je dat nog beter dan met de auto.



Toen doorgefietst naar Isselheim. Een heel klein dorp, met nog minder mensen en huizen en niemand op straat behalve een groepje jongens op een hek, met chips en cola. Een hele rustige zaterdagmiddag. Het riviertje de Lauch stroomt kabbelend door dit dorp en aan de twee bruggetjes hangen bakken met geraniums.
Nog even naar de supermarkt voor eten en bananen en yoghurt voor morgen onderweg.
Terug op de camping waren er weer nieuwe mensen. We hebben de hele vakantie al veel mannen met een staartje gezien. Nu ook weer; onze leeftijd, een staartje, grijzend. Ja, zouden de zeventiger jaren weer terugkomen. Natuurlijk niet, maar al die mannen met staarten! Freddy heeft de haren ook al lang, “De tondeuse moet er nodig overheen” zei ik! “Nou, een staart” zei hij! We wachten maar af!
Morgen op tijd weg richting Nederland; zo’n 700 km. te gaan. We kijken wel hoe ver we komen en dan maandag het laatste stuk. Dat moet lukken in twee dagen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten