Het was inderdaad een hele grote rondrit. Ik denk ongeveer
150 km. We hadden er nog een stuk bij aan willen plakken maar werd toch te veel
op een dag. We gaan dit morgen of zaterdag nog doen.
Over deze afstand hebben we zo’n zes uur gedaan. Het was een
aaneen schakeling van haarspeldbochten door diepe kloven en langs hoge rotsen. Af
en toe passeer je leuke dorpen en ’s winters is dit een groot skigebied. De
daken van de huizen zijn speciaal geprepareerd en berekent op veel sneeuw in de
winter. Wat ons ook opviel was het aantal Nederlanders dat we zagen. Bijna
geen.
Ook hier op de camping zijn we niet meer in de meerderheid. Dat is wel
prettig trouwens.
Het was een hele klus om soms zo nauwkeurig te rijden, dat
je of de tegenligger of de rotswand niet zou raken. Ook om af en toe uit te
stappen moest je snel reageren als er een inham beschikbaar was.
De Gorges de
la Bourne en De Grand Goulets zijn prachtige kloven om doorheen te rijden. Het
dorp Pont-en-Royans is in de kalkstenen rotsen uitgehakt. Dit hele gebied was
in de oorlog een groot centrum van het Franse verzet. Her en der staan nog monumenten
ter ere van de gevallenen.
We hebben zo ontzettend veel foto’s gemaakt. Je krijgt er
geen genoeg van. Onderweg ook nog met een Franse mevrouw gesproken. Ze was zo
enthousiast over dit gebied. We denken dat ze wel midden tachtig moet zijn. Ze
sprak goed Engels en vond het prachtig dat wij uit Nederland kwamen. Op een
gegeven moment reden we door een tunnel en aan het eind daarvan stond een
rijtje auto’s en vooraan een bestelbusje, best wel hoog. De bestuurder was
uitgestapt en sprak met de bestuurders van de andere auto’s. Wij denken dat hij
het niet aandurfde om door de tunnel te gaan. Er hangt een verticale balk aan
het begin van een tunnel en die geeft de laagste doorgang aan. Ik weet niet of
het gelukt is want ramptoerisme is niet mogelijk op deze smalle wegen.
Ook voor motorrijders is dit een favoriet gebied. Het was
een drukte van belang overal. Ze doen het niet allemaal rustig aan op die smalle
wegen. Freddy ontdekte nog onderweg dat alle elektriciteitshuisjes prachtig
zijn versierd met mooie graffiti voorstellingen. Heel bijzonder. Ook oplaadpunten
voor elektrische fietsen zagen we in een klein dorp. Vier naast elkaar.
We hebben lekker gegeten onderweg en ook de yoghurt en de
banaan kwamen nog aan bod.
Het is een prachtig gebied hier maar volgens mij verval ik
in herhaling, als ik dit zeg. Morgen wordt het een dag naar Grenoble of het deel
wat we vandaag nog wilde doen of andersom. We gaan dat morgenvroeg beslissen.
Aan het weer zal het niet liggen. Dat blijft prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten