dinsdag 13 augustus 2019

Bourg-en-Bresse.




Gisteren veel kippen gezien dus vandaag maar eens kip eten, dachten we vanmorgen. En niet bij de caravan maar in de stad van de kip, Bourg-en-Bresse. De stad ligt ongeveer 30 km hier vandaan. Het is een grote marktstad met gerestaureerde vakwerkhuizen, winkelstraten en steegjes, een bijzondere kerk en een abdij. Er zijn enorm veel parkeerplaatsen en allemaal gratis. We hebben nog een mevrouw aangesproken en gevraagd of het inderdaad zo is en ze beaamde dat ook. Dat is in een wat grote stad meestal wel anders. We liepen eerst naar de Tourist Information, maar die was gesloten tot half drie. Toen zelf maar aan de wandel en een beetje de borden gevolgd met de bezienswaardigheden. 

Freddy vindt de stad wat armoedig overkomen en ook de mensen die we op straat zagen. Dit gedeelte van Frankrijk is meer met veel  boeren bevolkt. Als je naar het landschap kijkt en naar de huizen, zie je veel boerderijen met koeien en kippen en op de hellingen groeit de tarwe en wordt er mais en aardappelen verbouwd. Ook tracktoren met platte wagens met hooibalen en loonwerkersbedrijven zie je veel. Het straatbeeld wordt daardoor dan misschien ook wel voor het grote deel zo bepaald. Veel toeristen hebben we niet gezien. En wij vallen nergens op; altijd even gewoon!

   
                               Het huis is volledig beschilderd met ramen mensen winkels enz.

Op een gegeven moment wilden we eten en liepen we eigenlijk zo tegen een bistro aan in een kleine straat/steeg. Er zaten een paar gasten buiten en op een schoolbord werd de Bresserkip als specialiteit aangeraden. Mooier kon niet natuurlijk. De eigenaresse kwam naar ons toe en vertelde dat het gerecht wat als dagmenu op het bord stond, al was uitverkocht; geen lamsvlees meer. Wij vertelden dat we voor de kip kwamen. Oui, oui, très bien! Glaasje rosé erbij en natuurlijk werd er meteen een fles water neergezet.
Na een half uurtje werd eerst de friet en de salade gebracht en toen de kip op een voorverwarmd bord met champions, een roomsaus erbij, witlof en een gegrilde tomaat. Het zag er heerlijk uit. Om de poot van de Bresser kip zat een zilverkleurige ring. 



Freddy maakte er een foto van en toen kwam de eigenaresse vertellen dat elke Bresse kip een keurmerk heeft, een appellation contrôlée, met de naam van de kippenboer en de naam van de stad/dorp waar de kip vandaan komt. Heel bijzonder om te horen. Het smaakte allemaal verrukkelijk; het was ook veel dus vanavond een kleine hap.





Na de maaltijd terug gelopen naar de auto, zakkenrollers goed in de gaten gehouden, de politie was ook alert, zei Freddy,  en een baquette meegenomen van een bakker. Voor een “lekkere” trek vanavond. Daar zijn  de meningen trouwens over verdeeld.                                                          
Terug op de camping, heerlijk onderuit gezakt, een boek gelezen in het zonnetje.                         Morgen wordt het weer een mooie dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten