Vandaag naar Sarlat-la-Caneda, zo heet de stad voluit. De
afstand die we moesten rijden om er te komen is ongeveer 70km. Maar wie iets
wil zien moet er dan toch maar wat voor over hebben. Het is wel een luxe dat de
meeste auto’s airco hebben. Met 29 gr buiten, is het in de auto prima vol te
houden. Wij zijn altijd goed voorzien van water in de auto, een pet of hoedje
erbij en ook een paraplu, dus we kunnen alle weertypes het hoofd bieden. De rit
naar Sarlat was prachtig. Geen enkel probleem die 70 km. Wat een mooi
landschap, met rotsen, leuke stadjes, veel kastelen, veel grotten, grote akkers
en weilanden. Onderweg nog een paar keer gestopt om foto’s te maken.
Als je Sarlat binnenkomt wordt goed aangegeven waar de
parkeerplaatsen zijn. We hadden snel een plek. Er konden zeker wel honderd auto’s
staan; en dit was dan nog maar een van de parkeerplaatsen die er rond het centrum zijn. Vanaf
de parkeerplaats is er een bordje dat aangeeft waar het centrum van Sarlat is,
ongeveer 10 min. lopen.
Gelijk als je bij het stadje bent, zie je meteen de enorme
hoeveelheid prachtige gevels en gebouwen. Alle straten en straatjes en
overwelfde steegjes zijn prachtig. We bleven maar fotograferen. Sarlat bezit de
meeste middeleeuwse en 17e – gebouwen en gevels , meer dan enige
andere Franse stad. Alle gebouwen zijn ook beschermd en samen vormen ze een
groot openluchtmuseum. We bleven maar kijken.
Een prachtige kathedraal, prachtige
trappen, gevels , teveel om op te noemen. Ook veel leuke winkeltjes natuurlijk,
allemaal in oude prachtige panden. Heel bekend is de Foie Gras en ook walnoten
en truffelolie komen uit deze omgeving. Voor 100gr. foie gras betaal je 10 euro;
echt een delicatesse. De manier om de lekkerste ganzenlever te krijgen is zo
dieronvriendelijk, dat je dat eigenlijk niet moet kopen. Freddy zei iets over
ganzen die, als ze productierijp zijn, twee of drie weken worden volgepropt met voer
om de lever zo snel mogelijk, zo groot mogelijk te krijgen. Dit voederen
gebeurt d.m.v. een trechter die in de strot wordt geduwd. Zou niet mogen denk
ik!
Midden in Sarlat,
op een pleintje, staan drie grote ganzen, van brons gemaakt.
Er zijn natuurlijk enorm veel toeristen maar wij vonden dat
het niet storend was. Overal zie je natuurlijk mensen maar je loopt niet voetje
voor voetje door al die straatjes. Ook was
er een jongeman met een gitaar die bij de kathedraal zijn liedjes ten gehore bracht.
Wat een mooie stem! Zijn stem leek wat op de stem van Bruce Springsteen, een
beetje rauw en zo mooi! Hij is niet ouder dan een jaar of 16, denken wij. Hij werd
ook goed beloond voor zijn optreden.
Na deze flinke wandeling hadden we wel een lekkere lunch
verdient. Genoeg te kiezen natuurlijk.
Tegen 5 uur waren we weer terug op de camping. Eerst hebben we
de tank van de auto nog vol met brandstof gedaan want morgen gaan we richting
Albi, zo’n 280 km zuidelijker. Het weer blijft voorlopig goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten