Camping bij Obernai

Maandag 15 juli 2019.

Heerlijk wakker geworden om half 9.

Ontbijt gemaakt, koffie en betalen. 

In plaats van de drie vrouwen achter de loketten van gisteren, zat er alleen een man; nog net niet bejaard maar de glorie dagen wel voorbij. 

Betalen geen punt. 

Met een minuut was alles geregeld en waren we op weg, richting Straatsburg. 

Het verkeer zat mee: geen drukte dus het schoot lekker op. Steeds meer zon en de temperatuur liep langzaam maar zeker richting de 20 graden. 

Voor Freddy tijd om al eens om te opperen dat de korte broek aan kon.

Na een koffie stop, nog net in Duitsland, de grens over naar Frankrijk. 

De verlaten grenshokjes doen triest aan. 

Zal teveel kosten om weg te halen. 

We hadden al een S.V.R.camping gevonden in het boekje van deze vereniging. 

Camping complet! Ja, en dan! Toch gebeld, je weet maar nooit, maar echt vol dus. 

12 km verderop was er nog een andere camping. 

Gebeld en ja hoor, voldoende plek. 

Heel rustig, mooi sanitair en een zeer vriendelijke mevrouw. 

Leeftijd, ongeveer 60 jaar. Strak gekleed en voldoende om naar te kijken. { Freddy’s woorden} 

Veel Denen op de camping, veel grijs en heel rustig. 

Prima voor ons; we voelden ons prima thuis meteen. 

Wel een speeltuin, dus we kunnen ons nog uitleven als we willen!

We hebben aangegeven dat we hier wel een paar nachten zullen blijven. Het weer wordt steeds beter. We willen Straatsburg bezoeken en de dorpjes in de buurt.

De omgeving is heuvelachtig, een beetje Toscane, een vleugje Limburg maar bovenal vakantiegevoel. Hopelijk nog vele weken dat goede gevoel. 

Freddy heeft 8 weken in zijn hoofd maar dat moet volgens mij maar snel uit zijn hoofd want er zijn nog achterblijvers die we niet zo lang willen en kunnen missen.

Het eten ruikt al heerlijk. Spaghetti; een vleugje Italie met een lekker wijntje.